affaire

n f
1 iş [iʃ]
◊ C\'est mon affaire. — Bu benim işim.
◊ Occupe-toi de tes affaires. — Başkasının işine burnunu sokma.
2 scandale rezalet
◊ étouffer une affaire — bir rezaleti örtbas etmek
3 marché iş [iʃ]
◊ conclure une affaire — bir işte anlaşmak
◊ faire une bonne affaire — iyi bir iş yapmak
4 iş [iʃ]
◊ créer sa propre affaire — kendi işini kurmak
5 les affaires
a kişisel eşya
◊ prendre soin de ses affaires — eşyasına titizlik göstermek
b ticari işler
◊ un homme d\'affaires — işadamı
6 faire l\'affaire iş görmek
◊ Ce tournevis fera l\'affaire. — Bu tornavida işi görür.
7 les affaires étrangères dışişleri
8 dâva
◊ instruire une affaire — dâva soruşturması
9 avoir affaire à qqn birine muhatap olmak

  /afer / nf iş, görev; olay; şey; dava; sorun, mesele; çarpışma; düello; baş belası; ticaret affaires nf\pl iş, ticaret; eşya, öteberi affaire d'honneur düello affaire de tour gönül işi affaires étrangères dış işleri avoir affaire à qn ile işi olmak avoir ses affaires (kadın) aybaşi olmak avoir son affaire işi sonuçlanmak cédar ses affaires işten çekilmek être au-dessus de ses affaires işi yolunda olmak être dans les affaires ticaret yapmak femme d'affaires iş kadını homme d'affaires işadami le ministère des affaires étrangères Dışişleri Bakanlığı

, e  /afere / adj meşgul

Fransızca - Türkçe sözlüğünde Fransızca affaire kelimesinin Türkçe manası nedir? Fransızca dilindeki affaire kelimesinin Türkçe dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. affaire diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.