abad

sif. <fars.>
1. Müntəzəm və çoxlu tikintisi, yaşayış üçün hər cür şəraiti olan; şen. Abad şəhər. Abad kənd. – Söylədiyimiz dövrdə İçərişəhər abad deyildi. H. S.. Abad, gözəl şəhərimiz sülhün böyük dastanıdır. N. R.. // Ümumiyyətlə, yaxşı, müntəzəm, səliqəli, mədəni, yaxud yaxşı təchiz və təmin olunmuş, yaxşı vəziyyətdə olan. Abad edilmək – bax abadlaşdırılmaq. Abad etmək (eləmək) – bax abadlaşdırmaq. Zəhmət qoymaq, kəndlərimizi abad etmək, yaşayışımızı yaxşılaşdırmaq öz əlimizdədir. T. Ş. S.. <Şair:> Biz bu dünyaya xarabalıqları abad etməyə gəlmişik. Ə. M.. Abad olmaq – bax abadlaşmaq. Bunlar hərə öz məhəlləsinin abad olmağına cidd-cəhd etmişlər. N. N.. Tənimdə qalmayıb bir xali yer qəmzən xədəngindən; Olur abad hər mülkün ki, adil olsa sultanı. Q. Z.. Abad olsun! Evin abad olsun! – təşəkkür, razılıq, məmnuniyyət, təqdir bildirən ifadədir. Etdi bir cam ilə təmir dili-viranı; Meyfüruşun görəyim xanəsi abad olsun! S. Ə. Ş.. <Qoca:> Çörək verdin, yedim, evin abad olsun! Ə. H..
2. məc. klas. Şən, şad. Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm. H. x.. . . . abad <fars.> Xüsusi isimlərə qoşularaq şəhər, kənd, yer adları düzəldilir; məs.: Cəlilabad, Sabirabad və s.

ə. «əbəd» c. həmişəlik olanlar

Azeri - Azeri sözlüğünde Azeri abad kelimesinin Azeri manası nedir? Azeri dilindeki abad kelimesinin Azeri dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. abad diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.