aba

1.
is. <ər.> köhn. Müsəlman ruhanilərinin və mömin adamların üstdən geydikləri qolsuz və ya gödəkqollu, yaxası açıq uzun kişi paltarı (əslində ərəb milli paltarıdır). Kişi çıxardı ki, ağaya yüzlüklər bəxş edərdi; atlar, inəklər vəd edərdilər; ipək abalar, xəz cübbələr verilərdi. Ç.. Çox vədə olurdu ki, həftənin iki ötər, üçüncü günü Molla Rəcəbi küçə ilə qayət qəmgin və ayaqları abasının ətəyinə dolaşa-dolaşa gedən görərsən. . . B. T.. Molla nazik, ağ abasını çiyinlərində oynadaraq: – Buna heç şəkk-şübhə ola bilməz, – dedi. S. R..
2.
is. məh.
1. Ata.
2. Böyük bacı (hörmət üçün böyük qadına da deyilir).
3.
is. <ər. «əb» söz. cəmi> Atalar, atababa. Abavü əcdad – ata-babalar, əcdad, nəsil, babalar. Mərhum Mirzə Cəmal öz tarixində Pənah Əli xanın abavü əcdadı şənində belə yazır. . F. K..

ə. «əb» c. atalar, ata-baba

I
(Gədəbəy, Quba, Ordubad, Zəngilan)
ata. – Bizdə hindi aba çox işdəmiyədü, ata diyəduğ (Quba); – Abam taxıl biçiydi (Zəngilan); – Abam bi:lləri də kö:nə biniyə aparajax bizi, de:səη (Gədəbəy)
II
(Cəbrayıl, Qax, Təbriz, Şəmkir)
ana. – Mən abamı görmağ isti:rəm (Qax); – Biz aba di: rux anıya (Təbriz)

Azeri - Azeri sözlüğünde Azeri aba kelimesinin Azeri manası nedir? Azeri dilindeki aba kelimesinin Azeri dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. aba diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.