kırık

kırık1 <-ğı>
1. adj zerbrochen; kaputt; Hand, Linie gebrochen; Schulnote schlecht;
kırık dökük Sache ausgedient, altersschwach; Rede zusammenhanglos; restlich; Trödel m, Kram m
2. subst MED Bruch m; Graupen f/pl; Grütze f;
kırık tahtası MED Schiene f;
cam kırığı Scherbe f;
ekmek kırığı Brotkrume f
kırık2 <-ğı> Liebhaber m, Hausfreund m;
kırık dölü uneheliche(s) Kind

kırık
1. I s <-ğı>
1) Bruch m
2) med (kemiğin kırılması) Fraktur f
3) (parça) Splitter m
4) (cam kırığı) Scherbe f; (daha küçük) Splitter m
yerde bir cam kırığı buldu er fand eine Glasscherbe auf dem Boden; (daha küçük) er fand einen Glassplitter auf dem Boden
5) (ekmek kırığı) Krume f
II adj
1) gebrochen
\\kırık çizgi math eine gebrochene Linie
2) (pencere); zerbrochen; (fam) kaputt
K\\kırık testi lit (Heinrich v. Kleist) Der zerbrochene Krug
3) schule (not) schlecht
4) \\kırık dölü uneheliche(s) Kind
5) (tavlada pul) geschlagen
2. <-ğı> s (reg), Geliebte(r) f(m), Liebhaber m
kırığı olmak (kadının) einen Liebhaber haben; (erkeğin) eine Geliebte haben
3. <-ğı> s geo, Bruch m; (fay) Verwerfung f

entzwei, kaputt; Bruch [der], Bruchstück [das], Scherbe [die]

Türkçe - Almanca sözlüğünde Türkçe kırık kelimesinin Almanca manası nedir? Türkçe dilindeki kırık kelimesinin Almanca dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. kırık diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.