ابله

[ اُ بُ لْ لَ / اِ بِ لْ لَ ] (ع اِ) خویش.
قبیله.

[ اُ بُ لْ لَ ] (اِخ) شهری است بر کنار
دجله در زاویهٔ خلیج که به بصره داخل شود
و پیش از بصره بنا شده و آنرا اُبلةالبصره نیز
گویند. یکی از جنات اربعه. زرادخانه ها و
سرهنگی از جانب ...

[ اُ بُ لْ لَ ] (ع اِ) پارهٔ خرما.
|| خرما که میان دو سنگ خرد کنند و
بر آن شیر دوشند.

[ اَ بِ لَ ] (ع اِ) حاجت. || (ص)
برکت داده شده در فرزند. (منتهی الارب).

[ اَ بَ لَ / اَ لَ ] (ع اِ) گرانی و ناگواری
طعام. || گناه. وبال.

[ اُ لَ ] (ع اِ) آفت.

[ اَ بِ لَ / لِ ] (اِ) دمیدگی که از کثرت
کار بر دست و از بسیاری مشی در پای
افتد. (مؤید الفضلاء). و ظاهراً این لفظ
صورتی از آبله باشد.

[ اِ لَ ] (ع اِ) دشمنی.

[ اَ لَ هْ ] (ع ص) خویله. سرسبک.
(مهذب الاسماء). کم خرد. گول. دند. کذَر.
(فرهنگ اسدی). کانا. نادان. سلیم القلب.
سلیم. غدنگ. کاک. فغاک. هزاک. سلیم دل.
بی تمیز. ناآگاه. کم عقل. نابخرد. خر. گاو.
لهنه. دنگل. ریش گاو. ...

(اَ لَ) [ ع . ] (ص .) کم خرد، نادان ، ناآگاه ، پَپَه ، پخمه .

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça ابله kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki ابله kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. ابله diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.