محلق

[ مِ لَ ] (ع اِ) استره. (منتهی الارب).
تیغ که بدان موی تراشند. موسی. ستره. (از
یادداشت مرحوم دهخدا). استره. (مهذب
الاسماء). - گلیم درشت کانه یحلق الشعر.
ج، محالق. (منتهی الارب).

[ مُ حَ لْ لِ ] (ع ص) خنور اندک
خالی. - رطب اندک رسیده. - گوسپند
لاغر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

[ مُ حَ لْ لَ ] (ع ص، اِ) خرما که دو
ثلث وی پخته باشد، محلقة یکی. - جایی
از منی که در آنجا سر تراشند. (منتهی الارب)
(ناظم الاطباء). - ...

[ مُ حَ لْ لَ ] (اِخ) لقب عبدالعزی بن
خیثم بن شداد و بدین جهت وی را بدین لقب
خوانند که اسبش گونهٔ او را به دندان گرفت و
جای آن چون حلقه ای برگونه اش جای گرفت
و ...

[ مُ حَ لْ لِ ] (ع ص) کسی که می تراشد
موی سر خود را. (ناظم الاطباء):
{/Bلَتَدْخُلُنَّ اَلْمَسْجِدَ اَلْحَرََامَ إِنْ شََاءَ اَللََّهُ
آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُؤُسَکُمْ . ۷-۱۵۴۸:۲۷/}(قرآن
۴۸/۲۷).
رجوع به تحلیق شود.

(مِ لَ) [ ع . ] (اِ.) تیغی که بدان موی تراشند. 2 - گلیم درشت .

(مُ حَ لَّ) [ ع . ] (اِمف .) 1 - موی سترده ، موی تراشیده . 2 - خرمایی که ثلث آن
پخته باشد. 3 - محل پرواز به بالا و دور زدن .

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça محلق kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki محلق kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. محلق diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.