سوار

[ سَ ] (ص، اِ) در قدیم «سوار»[ رجوع شود به اسواره، اسوبار ]، کردی
«سوار»، افغانی «اسپر، اسور»، بلوچی
«سوار» (اشتقاق اللغة ص ۷۴۹، کلمهٔ
فارسی «سوآر، اسوار»)، پهلوی «اسبار»مأخوذ از پارسی باستان «آسابارا». رجوع
به نیبرگ ص ...

[ سَ وْ وا ] (ع ص) عربده گر و آنکه در
سر او شراب زود اثر کند و مست گردد.
(آنندراج) (منتهی الارب). عربده کننده.
(مهذب الاسماء). || سخن که در سر جای
گیرد. || ...

[ سُ ] (ع اِ) تیزی و حدت شراب.
|| تیزی هر چیز. (آنندراج) (منتهی الارب).

[ سِ ] (ع اِ) یاره و آن زیوری است که
به هندی کنگن گویند. ج، اَسوِرَه. جج،
اساوره. (آنندراج) (مهذب الاسماء). ج،
اسوره. دست رنجن. (شرفنامهٔ). یاره.
(لغت نامهٔ مقامات حریری) (منتهی الارب).
دست آورنجن. (ترجمان القرآن):
بر اسب سعادت سواری ...

[ سِ ] (ع مص) رجوع به مساورة شود.

[ سَ وْ وا ] (اِخ) ابن حمدون قیسی
مجاری مردی جنگی و آشنا به ادب بود.
بسال ۲۷۶ هـ . ق. در اندلس در ناحیت راجله
قیام کرد و گروهی در خاندانهای عرب بگرد
او فراهم شدند تا با مردم ...

(س ) [ ع . ] (اِ.) دستبند زنانه ، دست برنجن .

(سَ) [ په . ] (ص . اِ.) 1 - کسی که بر روی اسب و مانند آن نشیند و از جایی به جایی
رود. 2 - (عا.) مسلط ، چیره .

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça سوار kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki سوار kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. سوار diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.