سرخاب

[ سُ ] (اِ مرکب) نوعی از مرغابی
باشد سرخ رنگ. گویند مادهٔ آن را مانند زنان
حیض برآید، و بعضی گویند پرنده ای است
که تمام شب از جفت خود جدا باشد و
یکدیگر را نبینند لیکن آواز ...

[ سُ ] (اِخ) نام یکی از نجبای
ایران معاصر پیروز یزدگرد. (ولف):
یکی پارسی بود بس نامدار
که سرخابش خواندی همی شهریار.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج ۱ ص
۲۲۷۰).

[ سُ ] (اِخ) نام پسر افراسیاب که
او را سرخه گفتندی. (آنندراج).

[ سُ ] (اِخ) سهراب پسر رستم را
نیز سرخاب میگفته اند. (برهان). نام پسر
رستم که به سهراب مشهور شده است.
(آنندراج). نام پسر رستم که او را سهراب هم
نام است. (غیاث).

[ سُ ] (اِخ) نام رودخانه ای است
کوچک در نواحی کابل که آب آن به سرخی
مایل است بسبب سرخی خاک رودخانه.
(برهان). نام رودی است از نواحی کابل.
(آنندراج). نام رودی در نواحی کابل.
(غیاث).

[ سُ ] (اِخ) نام کوهی است بر
جنوب شهر تبریز و متصل است به شهر.
(برهان). کوهی است در تبریز و سرخ رنگ و
گیاه نروید و آب ندارد. (آنندراج):
تا بریزاند تب غم را ز دل سرخاب نوش
بر سر ...

[ ] (اِخ) ده افشاریهٔ ساوجبلاغ
بخش کرج شهرستان تهران. دارای ۴۹۹ تن
سکنه است. آب آن از قنات. محصول آن
غلات، صیفی، بنشن، لبنیات و انگور است.
(از فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۱).

[ سُ ] (اِخ) ده دهستان نیر بخش
مرکزی شهرستان تبریز. دارای ۴۵۰ تن
سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج
۴).

[ سُ ] (اِخ) نام محلی کنار راه
لاهیجان به رشت، میان حاج آباد و
بازگوراب. در ۵۵۶۹۰۰گزی تهران واقع
شده است. (یادداشت مؤلف).

[ سُ ] (اِخ) نام دهی است از
سمنان و هم از سبزوار. (آنندراج).

[ سُ ] (اِخ) ابن قارون. از ملوک
کیوسیه فرزند سرخاب بوده، در سنهٔ ۴۶۶
هـ . ق. وفات یافت. (ترجمهٔ سفرنامهٔ
مازندران و استراباد رابینو ص ۱۸۱).

[ سُ ] (اِخ) ابن مهرمردان. از
ملوک کیوسیه که مدت بیست سال حکومت
کرد. (ترجمهٔ سفرنامهٔ مازندران و استراباد
رابینو ص ۱۸۰). از ششمین اسپهبدان
طبرستان. (حبیب السیر چ تهران).

(سُ) (اِمر.) ماده ای سرخ رنگ که زنان به گونة خود مالند، گلگونه .

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça سرخاب kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki سرخاب kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. سرخاب diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.