سبد

[ سَ بَ ] (اِ) سبت. معرب آن «سبذه» و
«سفط»، سریانی «سفطا» و کلمه از فارسی
است «معجمیات عربیة سامیه ۲۲۲». ظرفی
که از چوب یا از نی یا امثال آن سازند برای
حمل میوه و اشیاء دیگر. (حاشیهٔ ...

[ سَ بَ ] (ع اِ) اندک: ما له سبد و لا لبد؛
یعنی نه کم دارد و نه زائد، و قیل السبد من
الشعر و اللبد من الصوف. (منتهی الارب).

[ سَ ] (ع مص) موی ستردن. (منتهی
الارب).

[ سَ بِ ] (ع اِ) باقی گیاه. (منتهی الارب)
(از اقرب الموارد).

[ سُ بَ ] (ع اِ) موی زهار. (منتهی
الارب). || جامه ای است که بدان حوض را
بند کنند تا آب مکدر نگذرد. (از اقرب
الموارد) (منتهی الارب). || مرغیست نرم پر
که ...

[ سِ ] (ع اِ) گرگ. (منتهی الارب). ذئب.
(اقرب الموارد). || بلا: هو سِبْدُ اسباد؛ یعنی
او بسیار حیله کرد و بد بلا است در دزدی.
(منتهی الارب).

[ سُ بَ ] (اِخ) موضعی است نزدیک
مکه. (منتهی الارب). موضعی است. (معجم
البلدان):
فبأوطاس فمر فالی
بطن نعمان فأکناف سبد.
ابن مناذر (از معجم البلدان).

[ سُ بَ ] (اِخ) نام پسر رزام بن مازن.
(منتهی الارب). سبدبن رزام بن مازن بن ثعلبة
ذبیان فی انساب قیس. (تاج العروس ج ۲ ص
۳۷۰).

(سَ بَ) (اِ.) ظرفی که از الیاف گیاهی یا شاخه های نازک درست کنند.

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça سبد kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki سبد kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. سبد diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.