ترب

[ تُ ] (اِخ) نام کوهی است. (معجم
البلدان).

[ ] (اِخ) حمداللََّه مستوفی در ذکر بلاد
خوزستان آرد: ترب از اقلیم سیم است و شهر
کوچک است و گرمسیر، بر کنار دریا افتاده
است چنانکه جزر و مد ماهیان را در خشکی
اندازد و قوت ایشان از آن بود ...

[ تَ رِ ] (ع ص) محتاج. (از منتهی
الارب). محتاج و فقیر. (ناظم الاطباء). فقیر.
(اقرب الموارد) (المنجد). یکی آن تَرِبة است.
(اقرب الموارد) (از المنجد). || ریح
ترب؛ بادی که خاک را برانگیزد. (المنجد).

[ تَ ] (ع اِ) تُراب. تُرْب. (اقرب
الموارد) (المنجد). رجوع به تُراب و تُرب
شود.

[ تِ ] (ع ص، اِ) همزاد و همسن و توأم.
(منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). هم عمر که بفارسی همزاد گویند.
(غیاث اللغات). همزاد. (زمخشری) (ترجمان
جرجانی ترتیب عادل بن علی). غالباً در
مؤنث استعمال شود. (اقرب الموارد) ...

[ تُ ] (ع اِ) خاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (المنجد) (اقرب
الموارد). تَرب. (اقرب الموارد) (المنجد). ج،
اتربه، تربان. (اقرب الموارد) (المنجد) (آنندراج).

[ تَ رَ ] (ع مص) خاک آلوده شدن.
(زوزنی). بسیارخاک شدن و خاک آلوده
گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). خاک
رسیدن بر چیزی. (اقرب الموارد) (المنجد).
خاک آلوده شدن. (آنندراج). || زیان کار
شدن. (منتهی الارب) (ناظم ...

[ تُ / تُ رُ ] (اِ)
معروف است که
عربان فجل خوانند. (برهان). ریشهٔ گیاهی از
طایفهٔ خاجی شکل مأکول و تند و تیز، و
بتازی فجل گویند. (ناظم الاطباء). از تیرهٔ
چلیپائیان که ریشهٔ ضخیم آن خوراکی و
خرجینک آن بندبند ...

[ تَ ] (اِ) حیلت و زباندانی. (صحاح
الفرس). مکر و حیله و زرق و تزویر و گزاف و
زبان آوری. (برهان). مکر و حیله و گزاف و
تزویر. (فرهنگ جهانگیری). حیله و مکر و
فریب و تزویر و فصاحت و زبان ...

(تُ رُ) (اِ.) گیاهی است یک ساله با برگ های درشت و ریشة چغندر مانند به رنگ های
سفید و سیاه که دارای طعم تند و تیزی می باشد.

(تَ) (اِ.) 1 - مکر، حیله ، زرق ، تزویر. 2 - گزاف ، گزافه . 3 - زبان آوری ، چرب
زبانی . 4 - حرکت از روی ناز یا قهر.

(تِ) [ ع . ] (ص .) همزاد، همال ، همسال .

Farsça - Farsça sözlüğünde Farsça ترب kelimesinin Farsça manası nedir? Farsça dilindeki ترب kelimesinin Farsça dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. ترب diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.