element

n. eleman, unsur, öğe, element, faktör, ana unsur, esas, doğa şartları, atmosferik güçler, bir parça, küçük bir miktar
* * *
1. element
2. öge
* * *
[\'eləmənt]
noun
1) (an essential part of anything: Sound teaching of grammar is one of the elements of a good education.) öğe, unsur
2) (a substance that cannot be split by chemical means into simpler substances: Hydrogen, chlorine, iron and uranium are elements.) element
3) (surroundings necessary for life: Water is a fish\'s natural element.) doğal çevre, yaşam ortamı
4) (a slight amount: an element of doubt.) pay, nebze, biraz
5) (the heating part in an electric kettle etc.) rezistans teli, direnç teli
•
- elementary
- elements

- in one\'s element

element

/'elimınt/ a. öğe, unsur, eleman; kim. element; çevre, ortam in one's element havasında, halinden memnun, keyfi yerinde out one's element halinden memnun olmayan, keyfi kaçmış

İngilizce - Türkçe sözlüğünde İngilizce element kelimesinin Türkçe manası nedir? İngilizce dilindeki element kelimesinin Türkçe dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. element diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.