descent

n. iniş, alçalma; baskın; çöküş, düşme; madene inme; yokuş; nesil, köken; miras kalma; üşüşme
* * *
iniş
* * *
[-t]
noun
1) (the act of descending: The descent of the hill was quickly completed.) iniş
2) (a slope: That is a steep descent.) bayır iniş
3) (family; ancestry: She is of royal descent.) ata, soy

iniş

/di'sent/ a. iniş, inme; soy, nesil; ani saldırı, baskın; huk. miras kalma, tevarüs descent path hav. alçalma yolu

İngilizce - Türkçe sözlüğünde İngilizce descent kelimesinin Türkçe manası nedir? İngilizce dilindeki descent kelimesinin Türkçe dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. descent diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.