bind

n. bağlayan şey, bağlı nota işareti
————————
v. bağlamak; ciltlemek; tutturmak, tutmak; engel olmak; usandırmak; donmak (beton), sarmak, sargılamak
* * *
bağla
* * *
past tense, past participle - bound; verb
1) (to tie up: The doctor bound up the patient\'s leg with a bandage; The robbers bound up the bank manager with rope.) bağlamak
2) (to fasten together and put a cover on the pages of (a book): Bind this book in leather.) ciltlemek
•
- binding
- -bound

bağla

/baynd/ e. bağlamak; yarayı sarmak; ciltlemek; yasa gücü ile zorunlu kılmak, yasal olarak bağlamak; zorunlu bırakmak; bir araya getirmek, birleştirmek, yapıştırmak; yapışmak, tutmak bind out çırak vermek bind over İİ. göz hapsine mahkûm etmek bind up sargı ile bağlamak

İngilizce - Türkçe sözlüğünde İngilizce bind kelimesinin Türkçe manası nedir? İngilizce dilindeki bind kelimesinin Türkçe dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. bind diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.