discipline

[\'disiplin]
1. noun
1) (training in an orderly way of life: All children need discipline.) dis­ciplină
2) (strict self-control (amongst soldiers etc).) dis­­­ciplină
2. verb
1) (to bring under control: You must discipline yourself so that you do not waste time.) a (se) disciplina
2) (to punish: The students who caused the disturbance have been disciplined.) a pedepsi
•
- disciplinary

İngilizce - Rumence sözlüğünde İngilizce discipline kelimesinin Rumence manası nedir? İngilizce dilindeki discipline kelimesinin Rumence dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. discipline diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.