bracket

[\'brækit]
1. noun
1) ((usually in plural) marks (eg (), , etc) used to group together one or more words etc.) paranteză; acoladă
2) (a support for a shelf etc: The shelf fell down because the brackets were not strong enough.) suport
2. verb
1) (to enclose (words etc) by brackets.) a pune în paranteză
2) ((sometimes with together) to group together (similar or equal people or things).) a pune în aceeaşi categorie
•
- bracket fungus

İngilizce - Rumence sözlüğünde İngilizce bracket kelimesinin Rumence manası nedir? İngilizce dilindeki bracket kelimesinin Rumence dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. bracket diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.