cognate

[\'kɒgneɪt]
1.
nome
1) ling. parola f. affine, imparentata
2) dir. congiunto m. (-a)
2.
aggettivo imparentato
* * *
cognate /ˈkɒgneɪt/
A a.
1 parente; consanguineo; congiunto
2 (di lingua, parola, ecc.) affine; analogo
3 (gramm.) interno: cognate object (o cognate accusative) complemento oggetto interno
B n.
1 parente; consanguineo; congiunto
2 cosa affine (o analoga)
3 vocabolo affine
FALSI AMICI: cognate non significa cognato.
* * *
[\'kɒgneɪt]
1.
nome
1) ling. parola f. affine, imparentata
2) dir. congiunto m. (-a)
2.
aggettivo imparentato

İngilizce - İtalyanca sözlüğünde İngilizce cognate kelimesinin İtalyanca manası nedir? İngilizce dilindeki cognate kelimesinin İtalyanca dilindeki manasını yukarıda okuyabilirsiniz. cognate diğer dillerde anlamlarına aşağıdan ulaşabilirsiniz.